ров (м.)
Ти велам, команданте, лошо се зборува во рововите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Со митралези ги бијат рововите и со ракети и бомби - бункерите. Бранот менува бран. Одлетуваат.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Трчаница влетуваат во првите ровови. Истрелите папсаа.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Излезе од ровот. Отаде пожар.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Се случуваше, при селидбите, во воените времиња, кога одевме по рововите, да носиме книги место ќебе, перница или торба.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Кутрите мочката не можат а си ја задржат. Им забранив да мочаат во рововите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Зошто пушката ти лежи фрлена? - праша и се пресегна преку него, ја грабна, се повлече во поврзниот ров, ја погледна. - Закочена, - рече прекорно.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Сакаше да размени поглед со братучедот, но кога погледна пак, виде дека тој уште спие со двете раце надвор од ровот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Им дозволив да мочат без да излегуваат од рововите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кога го снемува пукањето, со лаење се растчува по рововите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Командантите вршат проверка и сѐ исто велат и повторуваат: - Кој не копа длабок ров, тој брзо ќе си најде гроб...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тој скока во ровот и ми граби од лебот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Бидејќи фронтот овде мируваше долго време, војската имаше време да го изора ридот со ровови, како по линијата на фронтот така и во правец на отстапниците и пристапниците што обезбедуваше максимално добро функционирање на војничкиот живот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Со раце ја исфрлува земјата од дното на ровот и во тој миг во ќошот забележа врапче.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кога во ровот завладеа црнина - таа се осмели да се исправи и виде како од своите дувла излегуваа момчињата и девојките и опиени од свежиот воздух легнуваа на земјата изорана од гранати.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од рововите и митралеските гнезда се подадоа глави.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Вода дождовница ги полни рововите. Шлапаат во матната и ја месат со калта.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Под шлемот му ѕиркаа очите со остар поглед и потспуштени веѓи; мустаќите тукушто зарастени; воврен е во долг шинел; со едната рака го држи ремникот од пушката обесена на рамото со бајонет кој излегува од сликата; под работ на шинелот му се гледаат камашните изврзани од цокулите па нагоре кон колената; зад него ров со бункер од кој излегол да се слика; и дрво осакатено од граната како удрено од гром.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Огновите на ровјето зјаеја од него, а громовите патот му го осветлуваа!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Немаа крилја, но имаа силни раце и цврсти рамена за да пренесуваат ранети и да носат на врв рид сандаци со муниција и долги букови трупци за градење бункери и силни дланки за држење лопати и казми за да копаат ровови и од таму, од врвовите, гледајќи во далнината им се чинеше дека ќе ги здогледаат своите чеда.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
