симфонија (ж.)
Третата симфонија бара повеќе внимание.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Менталните слики создадени од прикажувањето на овие трагедии повторно излегле на површина по многу години, сублимирани, прочистени, во симфонија и соната, во миса и опера.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Сонатите на Бетовен се супериорни во однос на оние претходните, исто како и симфониите.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Првата симфонија бара посебно споменување, бидејќи во неа веќе е навестен идниот симфоничар.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Изгледа дека необичниот карактер на Првата и Втората симфонија имал силен ефект врз неговиот тренд на размислување, правејќи го интроспективен и морбидно свесен.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Втората симфонија е значително напредната во однос на првата, а со тоа и многу отстапува од советите што му ги дале другите.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Тој компонирал секаков вид музика, инструментална и вокална, симфонии, опери, итн.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Критичарите, како што можело да се очекува, и оваа симфонија ја критикувале, а резултатот бил дека следната уште повеќе се оддалечувала од нивната замисла за тоа што треба да биде добра симфонија.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Во раните симфонии веќе се навестувало она што тој можел да го направи во создавањето одлична оркестарска музика, за која желбата во подоцнежните години целосно го контролирала.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Како што веќе наведовме, искуството стекнато преку сонатите било применето во Првата симфонија, а секоја наредна покажува напредок.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Откако зачекорил на новиот пат, со Третата симфонија го достигнал врвот на својата величина.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Секое негово дело има своја приказна за раскажување; понекогаш тоа е само запис од настаните на еден ден како во Пасторалната симфонија, но раскажани со гламур на поезија и романса, така што, додека слушаме, привремено ни ја враќа младоста; понекогаш тоа е трагедија која се расплетува, како во Сонатата „Апасионата“ или во Петтата симфонија; или тоа ќе биде Увертирата „Кориолан“, таа зовриена, бурна ферментација на емоции и страст, најразновидна, најконтрадикторна, најразлична што може да се замисли.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Пред Првата симфонија, Бетовен веќе имал компонирано десетина или повеќе сонати и бил во позиција да го искористи стекнатото искуство.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Во овие две години биле создадени некои од незаобиколните дела на мајсторот, имено: Првата симфонија, ораториумот „Христос на Маслиновата гора“ и балетската музика „Прометеј“.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Поради тоа е јасно дека под дејство на дрога ниту уметникот како креатор, ниту реципиентот како сведок на креацијата нема да можат на целосен начин да ја сфатат убавината на архитектонското дело или музичката симфонија како збирен израз на поединечни запазувања, хармониски созвучја, акорди, златен пресек и.т.н.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во тоа време, слухот на Бетовен бил доволно добар за да може да си ги слушне изведбите на своите симфонии, важна работа додека се формирал неговиот суд.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Веќе дваесет и две години, секоја вечер тој сака да ме однесе... точно на полноќ... но и јас знам да се бранам... со дванаест чисти симфонии на цимбали, два катаракти за славеи... едно цело крдо фоки кои се горат на тивок оган... ете ти работа за ерген...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
„Фиделио“ дава добар пример дека оперското компонирање, ако се разгледува строго како музика, не е највисоката форма во која уметноста може да се прикаже и дека, само по себе, не е толку строго ограничено на доменот на музиката, како што е тоа случајот со симфонијата, или со различни форми сакрална музика (на пример, ораториумот или мисата).
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Па потем, незаборавната симфонија од бои на Светата Капела во Париз, со најголем број витражи во светот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Многуте симфонии, квартети и други форми на камерна музика на Хајдн, Моцарт и нивните современици, во најголем дел биле напишани за приватни изведби на музички настани во куќите на благородништвото или за пријатели на композиторите.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
