(едн.)
Вид збор: Именка, женски род
Судење и пресуда на определен суд.
Примери:
Тој не ја прифати нивната арбитража.
Процес кој се извршува за да се дојде до мирно решение на спор меѓу држави.
Примери:
Неправедните граници им гарантираа на големите сили трајна арбитража на Балканот.
Определен, избран суд.
Примери:
Европските сили испратија арбитража на Балканот.