белвица
мн. белвици
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 26074
Вид ситна слатководна риба со бели, седефести крлушки; ендемски вид локализиран во Охридско Езеро.
Примери:
Бел е брегот поради седефот од лушпите што белвиците го оставиле при мрестењето за да ја исфрлат икрата.
Вид: риба (ж.)
Изведенки
1.
белвиче ср.
мн. белвичиња
мн. белвичиња
2.
белвичка ж.
мн. белвички
мн. белвички
