загадувач
мн. загадувачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 18312
1.
Тој или тоа што загадува.
Примери:
Човекот е најголемиот загадувач на животната средина.
2.
Фабрика или друг објект што ја загадува околината.
Примери:
ОХИС е најголем загадувач во овој реон.
3.
Хемиско соединение што предизвикува загадување.
Примери:
Фосфатите, како составен дел од сите детергенти, тешко се разградуваат и затоа се најголеми загадувачи на природата.
Изведенки
загадувачки прид.
загадувачкиот
Пример: Потеклото на загадувачките материи сеуште не може да се утврди.
загадувачкиот
Пример: Потеклото на загадувачките материи сеуште не може да се утврди.