расположба
(едн.) расположбата
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 9634
1.
Местото што го зазема некоја зграда, населба и сл.
Примери:
Градот имаше убава расположба.
Слично со:
положба (ж.)
2.
Душевна состојба, настроение.
Англиски:
mood
Албански:
gjendje shpirtërore
Лоша расположба.
Свечена расположба.
Слично со:
настроение (ср.)