аристократ (м.)
Низ историјата се познати уметници и аристократи.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Постојат, демократи, други времиња и обичаи
има вистини кои не се кажуваат во дијалог
на гозба и оргија, при муслини и мириси
од етерични масла и прележани вина
има вистини кои не се питки и питоми
вистини сами од себе кои вреват
вистини за преврат
за народ, аристократи
и пците веќе знаат
и глувците осеќаат!
__
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Зашто, ако женското е со шапка, или ако носи свилени чорапи, или ако в раце држи некакво кутре или пак има златен заб в уста, тогаш таквата аристократка и не е некакво женско, туку, да ми извините, мазно место.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Така се разделивме јас и таа. Не ми се допаѓаат аристократките.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
За еден феудален аристократ како и за еден Менхетенски критичар на уметноста „автентично” значи „редок оригинал”: роба продавана од галериските трговци и монополизирана од сопствениците.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Слугите биле префрлени во „дел заслуги“ во сутеренот, веднаш до кујната и визбата, што е уште еден важен прекин со дотогашната традиција во Англија ( а која ние сега ја прифаќаме како да постоела отсекогаш – во типично англиските крими-приказни, слугите се „долу“ и тука озборуваат, а горе, во холот, батлерот во бели ракавици ги најавува гостите аристократи).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
А во свое време, Господе, ми се допаѓаше една аристократка. Шеткав со неа. Ја водев на театар.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Не сум знаела дека по потекло си аристократ!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
