жар (ж.)

Бавно се извлече од леглото. Го спотна огнот. Стави врз него дебел дабов трупец, да држи жар.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И станувам усвитен камен Метеор желен за Мајката Земја Со благ допир Го отворам просторот За глобално затоплување Во собата полна со гости Од жарот пишти змија
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Тивок, жежок ветар, ги носи огновите кон нас и фрла жарје и паулици сред сувите треви.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Циљка наведна глава, го потфати стапчето и почна да чешка во огнот; ги подбира недогорените суварки, лесно ги подига и ги фрла врз жарта.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Вели и го размешува жарјето околу згурата од изгорените кучиња.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Падна и неговиот труп врз лопатата со жар и курешници.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Како во жарје да сум стапнал со стапалото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе се фрлиш за прв пат главечки, ќе пливаш само за себе butterfly, ќе плуташ, ќе нуркаш оддалеченоста од брегот ќе ја одмеруваш по пробивот на сонцето, ако го има по работата на срцето по подноктиците перките и алгите по трагите од морските пци ќе ја унапредуваш техниката отскок на површината во последен миг неверна кон сѐ кон животот посебно: ќе палиш огин и ќе голташ жар и пепел во ждрелата на оние кои во тебе гледаат неидентифициран плод, увод во гревот зашто другите, одбраните, некаде далеку ѕемнат во истите ноќи, подоткриени јазикот го вадат од мрзеливи легални усни и скришум ги бришат своите благоглаголливи:
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кој ќе ја научи лекцијата за растењето Пред да прорти жарот во семето на светот?
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Во огништето веќе се црвенееше убав жар.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Главниот удар се пренесе сега долу, на реката, која што требаше да се разбуди од вечната дремка и нејзините застојани води, што сега мрзливо се влечеа под жарот на летниот ден, кога ќе паднат првите есенски дождови, да заструјат по новото корито ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
И купче жарје и отаде и одаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сепак ќе пиеме добро бело вино, мезетиме грчка салата со потпечени лепчиња и чекаме да ја добиеме работата ципура на жар.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ја запалува цигарата и ја закачува в уста. Буричнува со машата во жарјето, вади едно жарче и ја запалува цигарата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ е толку таинствено, ама жарот на лудото срце да дознае што се крие во оваа невидена, ретка земјина форма, го потиснува стравот и те води, речиси насилно те влече кон тајната.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Дали ѝ дотура жар, дали ја пизми оваа мачка сечија и нечија кога мешечки ќе го зграпчи домаќинот во лажна самоодбрана ќе му ја извади душата на невидено по навика занатски беспрекорно и без пренемагање?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Едно затворање во аргачот, запалив оган, се стори жар и по еден жар кладов во дупките од кучешкиот апеж.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
18. КАКО КОСТЕН ВО ПУЗА ОД МАКА ЌЕ ПУКНЕ - но ако е тој некаков таков костен шуплив би ја пафнал маката со пепелта да штукне и на жар печејќи се ќе фати кори дупли... лисицата и в стапица пак кокошка гледа!
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
И кога се скри сонцето, кога се замрачи убаво, војводата го крена ќумбето полно со жарје и со гламни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Човечката рамнодушност ми ги отвори очите, животот ме научи на простување, тлеечкиот жар од горко и очајно плачење кое доаѓаше од далечината ме научи на простувањето.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Повеќе