кај (сврз.)
И ние, со проштение, сѐ кај што работиме: и јадење и мочање и сето друго го вршиме во фабриката.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ истерува од нужникот, ни тропа на главата, по плеќите, нѐ удира кај ќе нѐ завтаса.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кај што има чад и прав, мора да има и луѓе, вели некој.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги поткреваат мрзливо главите, како да сакаат да видат од кај студи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Продолжи првин со одење, во кое имаше и демнеење на мигот, во кој таа и би се вратила, а кога човекот немаше со што да фрли, таа зеде пак да се шиба огромна и блиска, каква што беше, за да можеш да ги здогледаш и црните српови од ноктите на нејзините шепи, за да можеше да го видиш секое превиткување на тупата болка во нејзините скокови, за да можеш да ги видиш и нејзините крвави непца, за сето време испуштајќи некакво подмолно завивање, полно со една ужасна, здржана, придушена бол, а Змејко, кој уште на првиот нејзин чекор знаеше дека ќе мора да отстапи, сега, кога она завивање нараснуваше во некакво ужасно стенкање кај она ѕвере, готово да расчешне сѐ, што ќе му се најде на патот, го сети дивиот ветер како го подига угоре и како го урива во провалијата под неговите петици и расплакан и сосема совладан тој отстапи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Цел ден што патував и на пладне стасав до едно поле и ево ти двајца луѓе маж и жена кај си косеа една ливада.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Си го пособирам чаршафот под гушата и ми иде да му речам да не ме сече кај што сѐ уште сум здрава.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А и дете водиш. Ја лажеме Горица со купување и кај поводи ја, кај поноси ја в раце или ушка, и одиме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Поодиле внатре како кај нас и дошле до едно место од кај што започнувале да се делат штрковите по вилаетите.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
И до кај десет саатот дошол во крајот од полето и видел еден пат кај што оделе луѓе.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Дали ќе видите некој сон оти јас сум во една пуста земја кај што петел не пее!
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Се зборуваше дека намерно истрчувал кај што паѓаа гранатите од војските што влегоа да нѐ ослободуваат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Со голи раце сум го распретувала за да му ја откопам трагата кај што згазил.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го доближив кундакот до образот и го пронижав кај што се држеше со рацете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Таа може в заби да ме земе и кај сака да ме однесе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Целата ноќ што мислел и думал, за кај бил и сега каде е во таа пустелија кај што петел не пеал и куче не лајало.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Се скина некаде жицата и не побараа да видат кај се скина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го кревам огледалото за да си ја соберам косата, да ја запетлам и се вртам кон онаа страна од кај што ме огрева.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сите сливи ни се истркалале околу главите кај што сме паднале.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И така... ,Век човечки, би рекла мајка, кај нѐ врагот замери". 35.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
