немир (м.)
Велат се спрема уште една војна но светот воопшто и не видел мир душата на луѓето пак е неспокојна садистички здробена, заробена в немир
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Чудно, по радосниот, празничен ден, јужниот ветер, влагата што ја носеше тој, постојаното бучење на шумата, вселија во душата на момчето немир, нестрпливост, раздразливост.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Доаѓај ми, доаѓај ко ноќта Сета болка може да се стопи в тишината на средбата темна кога ништо в немир не го ниша класјето на двете тивки тела.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Во бранови трепери топлиот воздух и тишината предизвикува морничав немир.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Ноќва е ваза длабока без сон каде ’рти цвеќето на немирот И јас немам раце да ја скршам на белото кладенче на денот Немам очи да ја ослепам со жолтите плодој на чекањето Имам само една добра песна што го кроти просторот непроспиен Песна добра како кроток кавал што го чува стадото на надите
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Слатката детска насмевка, ги потиснува сите темни дамки, сите мигови што носат чувство на немир, во крошната ја оставам нејзината прегратка, за мирно да спие, со слатки сништа, чедо мое...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
3. немир Но веднаш доаѓа нешто што личи на превез од плач оти е многу густа поплавата од изневерени спомени па долго треба да рониш додека се уловиш себеси – шкољко од премногу лажни и премногу ретки бисери Оти е голем тој град со огромни риби од улици што безредно пловат по немирното езеро од сонце во кое лесно би можел и безразложно да се изгубиш
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Но човекот во рамката веќе му се вклопува во мислите, пали во нив немир и жолч.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Жена му, научена молчаливо да поднесува сѐ во оваа куќа, нема со кого да си ги сподели своите сомневања и немири, својата тага и својот страв за единствениот син.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кога упорноста ќе биде посилна од очајот, кога тагата ќе ја победиш со насмевка, а смиреноста ќе го смири немирот.
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Наместо со мирисот на цутовите, воздухот беше презаситен со атмосферата на протести, немири и општ неспокој што го означија крајот на март и конечно со веста за државниот удар извршен против прогерманската политика на Дворот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Од празните болнички соби и ходниците во кои владее длабока, мртва тишина што ја поматува само тивкото крцкање на подгниените прозорци со испокршени стакла и врати, бие огромна осама која предизвикува измачувачки немир и чувство на болка.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
По кои скали од зборови ме качуваш во твоето минаре за да го имам молчењето за сопатник а немирот за водич?
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Екстремистите одбиваат секаква расправа: секаков немир на пролетерската свест е однапред осуден.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Немир и паника ги зафаќаше затворениците.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Всушност, малкумина знаеле дека покрај улавите води на природата, некои се обидуваат да направат течение на духовен немир.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Секогаш ти недостасуваше некоја од димензиите за да го дознаеш волуменот на мојот немир.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Го следеше немирот на неговиот сон.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Ќе остане само твојот
метафизички немир
гребнатинките, перцето време
врз тетратките и фреските
продолжениот одѕвон
на зборот
твојот неспокој, и кога сликаш
и кога кршиш!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Немир,тој авет зол, злобно поттропнува по портата на моето сновидение за да се вгнезди, во празните одаи на срцето...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
