сапун (м.)
Лонецот со вода се грееше на огништето и мајка ми со тенџерче ми истураше полека од истата, а јас седната во длабокото дрвено корито со миризливиот сапун генерално се триев и миев.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Рацете да се мијат најмалку две минути со сапун.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Им препорачував каква крема да си купат, кој сапун ќе им ја излечи егземата на кожата или кој шампон ќе им го спречи опаѓањето на косата.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Кога се бричеше наутро, ставаше крпа околу вратот да не го испрска со пената од сапунот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Бокал сол од море пие. Голем сапун помал мие со трет сапун и со вода.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Толку гнасотии им поминале што ниеден сапун не може да ги измие. Ајдучка работа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја среди косата, се изми со нежен сапун од лаванда, малку си стави крема на убавата бела, прозрачна кожа на лицето, си облече еден долг светло лилав фустан и врз него дебел, голем и долг црн шал, лилави едноставни чевлички на мала потпетица и појде долу, кај Христина и останатите, зема пари и тргна накај бакалот кој беше на стотина метри подолу.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Веќе бев заборавила како мириса сапунот...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги заборавивме празниците спроти кој се миевме глава, со лизарчиња сапун. Кога си потуравме вода еден со друг и еден на друг. На смена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Косата му беше мошне светла, лицето природно румено, а кожата огрубена од остриот сапун, тапите жилети и од студот на зимата која штотуку заврши.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Отиде во бањата и внимателно го истри мастилото со остриот темнокафеав сапун, кој ја гребеше кожата како шмиргла и според тоа беше соодветен за оваа цел.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Иако сето тоа ми беше покомплицирано си турав од топлата вода врз моето тело, шетав со сапунот по нежната кожа и си замислував дека тоа неговите раце ме милуваат насекаде.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Така е запишана целата рецепта за варење сапун од мрсни отпадоци.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
И да ти пцовиса неко живинче, немаш сода сапун да го направиш. Да се замиеш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од свињите се забрануваше и сапун да се прави, се забрануваше и на кучињата да им се фрлаат, се закопуваа длабоко в земја или се спалуваа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Татко му, некој сапунџија, имал фабрика за сапун, го пратил во Париз за да учи за лекар, ама кога му кажале оти син му по дипломирањето отишол во Шпанија, се откажал од него преку весник. Пезевенк човек. Пфу!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Пеперутките го облетуваат привлечени од миризбата на сапунот со кој се мие Богдан што мириса на калофер, зумбул или вратика.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Или на некој миски сапун, на некој див босилек.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Навечер се враќав од болница и мирисав на крв, на етер, на сапун.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ми мириса на купечки сапун, на навадена градина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
