сигурно (прил.)
Сигурно ќе нѐ истурат в море, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сигурно повторно слегло да ме види, си мислам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Сигурно сакаат да нѐ фатат во стапица, велам, сите да нѐ фатат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сигурно се беа прибрале дома...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Да можеа добро да ме слушнат и да ме разберат провокаторите на блиската маса, сигурно ќе беше поинаку.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко стана вистински заробеник на оваа повеќезначна мисла на белогардејскиот руски научник кого, сигурно спасувајќи се од сталинистичките логори во Сибир, среќата го донесе крај Езерото.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сигурно го пишува својот дневник...“ си мислеше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Мајка ми и сестра ми ќе препукнат од радост. А поручек сигурно ќе ме поведат в кино а може и во слаткарница.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Не, не можев да ја истрпам неправдата! Да, сигурно е така.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
А бидејќи таквото обезбедување никојпат не е сигурно, без да се ангажира една од големите држави или неколку од нив со оружје в рака да го поткрепат тоа обезбедување, тогаш од Бугарија не можеше да се очекува замешување во македонските работи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Хм, чудно ... (овој сигурно не е од високото општество).
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Тој беше сигурно таков и кога легнуваше да спие, и додека сонуваше.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сигурно е дека тој ќе живее.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сите се сигурно веќе гладни. Не е моја вина.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Жена ми сигурно уште не може да ми прости што не ѝ ја купив онаа бунда во Солун кога бевме да купуваме гардероба за оваа моја свечаност.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
И јас решив да патуваме. – И сега сигурно знаеш на какви опасности се изложувавме! – Јас тогаш знаев само дека се готви „соединувањето” со Италија!
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сега тој многу јасно го виде на белината и своето зрно како одлета од врвот на неговата пушка и како ја фати насоката на она ужасно ѕвере, просто следејќи го в петици и сигурно настигнувајќи го, сѐ додека не се вкопа во неговата распафтана арамиска зачекореност.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но сигурно и тој беше дел од големата неподвижна протоплазма на власта која ја движеше инертната идеја на Водачот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко, сигурно, и во своите најпесимистички варијанти, не можел да си претпостави ваков заплет и расплет на балканските историски настани.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сигурно слават си рече и почувствува како му се надига нешто од градите и го дави во грлото.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
