кај (предл.)
— Вистина, вели, кај го виде?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да видиме кај Англичаните, велам, да не се прибрал кај нив?...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во едно ќоше видов три постари жени и се собрав кај нив, се пикнав.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прима само кога е кај мене, кога го држам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кај нас сите идат како ослободители, никој да нѐ ослободи од нашите ослободители.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Може своите солзи да ги видов кај него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Негативни искуства: може да предизвика несоница, кај сензитивните луѓе раздразливост, ждригање и да го вознемири стомакот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
- Исто и кај нас... - дофрлија некои од другата страна.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Тука подолу кај големиот дол го сардисаа пустите турчишта, грмеше силно оружјето, се тресеше селото од силниот пукот!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Многу селани од околните села идеа кај шаторите и носеа кокошки и јајца.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Долгата ангажираност во одредена професија можела да се одрази на повеќе начини кај личноста.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
„Кај си, бре“, вели, „што не излезеш?“ „Зошто да излезам?“ му велам.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
При сѐ што беше речено погоре за новото течење во развивањето на националното самосознавање кај нас, ми се чини оти мнозина од вас во моите мислења и зборови ќе видат само една мистификација.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако ги земеме новините од времето на публикувањето на февруарските реформи до и по објавувањето на востанието во Битолско на 20 јули9 и ги прегледаме во нив телеграмите од Стамбул, тогаш ќе видиме оти Портата10 постојано им претставува на рускиот и на австро-унгарскиот амбасадор списоци од битките на турскиот аскер со четите, списоци од најдено оружје при претресите кај населението, списоци од убиства извршени од четите над мирното население.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Слободата на совеста е признаена насекаде; таа е и ќе биде признаена и кај нас.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Размислував изутрина да избегам кај вас.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Коларот рече дека таа вар ја носи кај Претседателот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
За тврдењето на проф. Миловановиќ дека Македонија не составувала и не составува географска, етнографска и историска целина, за кое некои можеби ќе најдат потврда во моите расудувања за изменувањето на националното име кај нас, освен тоа што е речено кога стануваше зборот за прашањето дали има во Македонија две словенски народности, ќе го речам уште следново: Иако е Македонија составена од неколку котлини, разграничени со високи планини, пак таа во денешниот нејзин вид има живеано одделно од Бугарија и од Србија или самостоен живот или под други држави.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но со оглед на тоа дека вие знаевте оти животот не го раководи некоја си судбинска предодреденост, а можевте и да си претпоставите дека на таа предодреденост најмалку влијаат нашите спомени, од каде кај вас тоа решение да постапите според сугестиите на сеќавањето и притоа свесно да ја прескокнете државната волја, изразувајќи отворено сомневање кон постапките на овластените државни органи?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Во мошне значајниот и во повеќе насоки инструктивен есеј „Еден опит“ со трите поднаслови... „за традицијата и иновациите“, „за откривањето на песната“ и „иднината на поезијата“, Блаже Конески ја сподвижи теоретската размисла за посебностите на индивидуалниот творечки опит кај нас, што може да биде од посебно значење и не само за македонската литературна историографија.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
