hut - онтологија

колиба повеќе

мн. колиби
Вид збор: Именка, женски род
Привремено засолниште, куќичка од колци, трски или плитар, покриена со гранки, прачки, слама, лисја што се прави обично на планина, на лозје, во поле.
Албански: kasollë, kolibë
Примери:
Спиеше во сламената колиба на еден полјак.