блика
бликаат
Вид збор: Глагол, несвршен
Ранг: 7729
1.
Тече, истекува, се разлева силно, во големо количество.
Англиски:
gush
Албански:
shpërthen, rrëken
Меѓу камењата блика чиста вода.
Од носот му бликаше крв.
2.
Се изразува, се пројавува со голема сила, во голема мера.
Примери:
Од борците бликаше силна верба.
Децата бликале од радост.
Од него бликаше сила на маж.
Изведенки
бликање ср.
глаг. им.
глаг. им.