вител
мн. витли
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 6877
1.
Кружно движење на течност или гас (вода, воздух) околу една точка или оска.
Примери:
Во витлите под карпите се создаваше бела пена и се вртеше во круг.
По чезата се креваа витли прав.
2.
Цилиндрична направа над бунар на која се намотува јаже со кофа за вадење вода.
Слично со:
чекрек (м.)
3.
Алатка, кус лост за врзување снопје со јажици.
Албански:
vegël për lidhjen e dujve
Вид: алат (м.)
4.
Што личи на вител.
Примери:
Се најде во вителот на војната.
Изведенки
вителче ср.
мн. вителчиња
дем.
мн. вителчиња
дем.