волшебник
мн. волшебници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 5169
1.
Тој што има моќ да прави натприродни нешта.
Слично со:
маѓепсник (м.)
2.
Тој што умее силно да воодушеви, да восхити, да привлече со тоа што го прави.
Примери:
Тој е волшебник на зборот.
Изведенки
1.
волшебница ж.
мн. волшебници
мн. волшебници
2.
волшебнички прид.
волшебничкиот
волшебничкиот