добиток
мн. добици
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 1759
1.
(само едн.) Домашни животни (крави, коњи, овци, кози).
Примери:
Татко го собра од дворот добитокот за да го води на паша.
2.
Едно такво животно.
Слично со:
добиче (ср.)