добричи
добричат; добричи, добричете; добриков, добрикоа, добричив, добричија; добрикол, добрикле, добричил, добричиле; (ќе) добричев, (ќе) добричеа; (ќе) доб ...
добричат; добричи, добричете; добриков, добрикоа, добричив, добричија; добрикол, добрикле, добричил, добричиле; (ќе) добричев, (ќе) добричеа; (ќе) добричел; добричен
+ повеќе
Вид збор: Глагол, свршен
1.
Заврши со бричењето на некого.
Англиски:
shave
Албански:
rruaj deri në fund
Иако не беше добричен, се истави од берберскиот стол.
Отиде кај друг бербер да се добричи.
Изведенки
1.
добричува несв.
(се) добричуваат
(се) добричуваат
2.
добричување ср.
глаг. им.
глаг. им.