доктор
мн. доктори
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 716
1.
(едн.) Највисок академски степен што се добива со изработка и одбрана на значаен научен труд во определена област на науката.
Примери:
Кандидатот се здоби со научен степен доктор по филолошки науки.
2.
Лице што се здобило со таков научен степен.
Примери:
Тој е доктор по филозофија.
4.
Лице што се разбира во нешто, што е добар познавач на нешто.
Примери:
Отецот беше доктор за вино.
Слично со:
експерт (м.)
Изрази
Почесен доктор - титула што се доделува на научен или општествен работник како признание за големите заслуги во областа на науката или на општествениот живот.
Изведенки
докторка ж.
мн. докторки
мн. докторки