дулец
мн. дулци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 24677
1.
Цевка на гајда во која се дува.
Примери:
Писката и дулецот ги мачкаше со маслиново масло.
2.
шопурка
Албански:
thithëse, pipëz
Дулецот од чешмата.
Ја вдена шурката од дулецот во стомната.
Продаваше бардаци со дулци.