зулумќар
мн. зулумќари
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 16954
Тој што прави зулум, насилник.
Примери:
Зулумќари направија пустош во селото.
Изведенки
зулумќарски прид.
зулумќарскиот
зулумќарскиот