извик
мн. извици
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 2699
1.
Глас, збор со кој се изразува некое чувство, обично ненадејно изненадување, силна возбуда за да се сврти нечие внимание.
Англиски:
exclamation
Албански:
thirje
Бурните извици како бранови се траскаа од околните згради.
Грлени извици се слушаа од сите страни - урааа!
2.
3бор со кој се повикува, се дава наредба и сл.
Примери:
Се слушна плачен извик со кој го повикува: Тааткоооо!
Надвор се чу тап извик - „стој!“
3.
Вид неменливи зборови со кои се изразуваат различни чувства или расположенија, се привлекува внимание или звучно се претставуваат, се имитираат разни звуци.