клучка
мн. клучки
Вид збор: Именка, женски род
1.
Јазол, начин на врзување.
Примери:
Ортомата се врзува за некоја греда или гранка и на долниот крај се прави клучка.
Врзулецот од шалот правеше голема клучка токму под брадата.
Слично со:
јазол (м.)
2.
Голема раскрсница на едно или на повеќе нивоа.
Примери:
На клучката се врти лево.
Слично со:
раскрсница (ж.)