кома
(едн.)
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 10134
1.
Состојба на длабока, долготрајна несвестица.
Примери:
По несреќата старецот падна во кома.
Лежи во кома.
Слично со:
несвестица (ж.)
2.
(само едн.) Запирка, обично во децимални броеви.
Примери:
Еден кома пет килограми.
Слично со:
запирка (ж.)