корито
мн. корита
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 3218
1.
Длабок издолжен сад од дрво, лим или пластика што се користи за перење, капење или за хранење добиток.
Англиски:
trough
Албански:
govatë, koritë
Го искапав бебето во коритото.
2.
Бетонски, каменен или од друг материјал сад за вода пред чешма, кладенец и сл.
Албански:
koritë
Изградиле корито на селската чешма.
3.
Издлабено место каде што тече река; вдлабнатина исполнета со езерска или морска вода.
Примери:
Речно корито.
Езерско корито.
Изведенки
коритце ср.
мн. коритца
дем.
мн. коритца
дем.