куче
мн. кучиња
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 397
1.
Домашно животно што лае и обично има улога на чувар.
Употреба:
Зоологија
Примери:
куче чувар
бесно куче
полициско куче
верно куче
Цела ноќ кучињата лаат.
2.
Лош човек, крвник, проклетник.
Примери:
Го прелага она куче предавничко.
Куче ниедно!
Изрази
Село без кучиња - незаштитено место.
Нема ни куче ни маче - сиромав, осамен човек.
Рани куче да те лае - за неблагодарен човек.
Изведенки
1.
кученце ср.
мн. кученца
дем. и хип.
мн. кученца
дем. и хип.
2.
кучиште ср.
мн. кучишта
аугм. и пејор.
мн. кучишта
аугм. и пејор.