милее
  
     
     
  
  
      
          
            
              милеат; милеј, милејте; милеев, милееја; милеел; милеен; милеав, милеаја; милеал; милеан
            
          
      
    
    
    
      Вид збор: Глагол, несвршен
    
    
	    
	      Ранг: 29563
	    
	
    
    
      
          1.
          Мил му е некој или нешто, го исполнува со задоволство, со пријатни чувства.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Животот му (се) милееше.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Обземен е од жалење, тагување по некого или по нешто.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Милееше за слобода.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          милеење ср.
глаг. им.
          
          
        
      
    
глаг. им.
 
   
         
	        