милее
милеат; милеј, милејте; милеев, милееја; милеел; милеен; милеав, милеаја; милеал; милеан
Вид збор: Глагол, несвршен
Ранг: 29443
1.
Мил му е некој или нешто, го исполнува со задоволство, со пријатни чувства.
Примери:
Животот му (се) милееше.
2.
Обземен е од жалење, тагување по некого или по нешто.
Примери:
Милееше за слобода.
Изведенки
милеење ср.
глаг. им.
глаг. им.