обврска
мн. обврски
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 1043
1.
Определена работа, задача, должност чиешто извршување обврзува некого.
Примери:
Работна обврска.
Домашни обврски.
Семејни обврски.
2.
Должност што мора да се изврши, што е наложена со закон, верски, морално итн.
Англиски:
obligation
Албански:
obligim
Воена обврска.
Даночна обврска.