обезуми
обезумат; обезумил
Вид збор: Глагол, свршен
1.
Одземе некому способност за расудување; збудали некого.
Англиски:
bewilder
Албански:
trullos, hutoj, humb mend
Сакаше да го обезуми старецот и да му ги украде парите.
2.
Збрка, избезуми, споулави некого.
Примери:
Тој ја обезуми мајка си со своето однесување.
Слично со:
споулави (св.)
3.
(се обезуми) Изгуби памет, се збудали.
Англиски:
become crazy
Албански:
humb mend, zbudallis
Таа се обезуми од ужасот што го преживеа.
4.
(се обезуми) се збрка, се избезуми
Примери:
Тој се обезуми од отпорот што го даваше заробеникот.
Слично со:
збрка (св.)
Изведенки
1.
обезумува несв.
(се) обезумуваат
(се) обезумуваат
2.
обезумување ср.
глаг. им.
глаг. им.