орница
мн. орници
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 24710
1.
Земја што подолго време се обработувала, но во моментот е запуштена, необработена.
2.
Ораница, обработлива и обработувана земја.
Примери:
Орница е горниот слој на почвата подложен на обработка.
Слично со:
ораница (ж.)
Изведенки
орничка ж.
мн. орнички
дем.
мн. орнички
дем.