поило
мн. поила
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 10030
1.
Ограден простор или корито крај чешма каде што се пои добиток.
Англиски:
trough
Албански:
vendi ku pin ujë bagëtia
Поило за говеда.
На поилото крај чешмата се собра добитокот.
2.
Место крај вода каде што се пои добиток или дивеч.
Англиски:
waterhole
Албански:
vend ku pi ujë bagëtia
Ги однесоа коњите на поилото крај езерото.