проповедник
мн. проповедници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 15161
1.
Лице што држи проповед, што проповеда.
Примери:
Патувачки проповедници.
Тој бил проповедник на прост јазик.
2.
Пропагатор, лице што држи морални поуки.
Примери:
Проповедникот зборуваше пре полн аудиториум.
Слично со:
пропагатор (м.)
Изведенки
1.
проповедница ж.
мн. проповедници
мн. проповедници
2.
проповедничка ж.
мн. проповеднички
мн. проповеднички
3.
проповеднички прид.
проповедничкиот
Пример: проповедничка дејност
проповедничкиот
Пример: проповедничка дејност