пустиник
мн. пустиници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 14674
1.
Човек што од верски причини се повлекол во самотија прикинувајќи секаков контакт со луѓето.
Примери:
Отишол да стане пустиник.
Слично со:
испосник (м.)
2.
Што наликува во однесувањето на испосник.
Слично со:
аскет (м.)
Изведенки
пустинички прид.
пустиничкиот
Пример: пустинички живот
пустиничкиот
Пример: пустинички живот