разотуѓи
разотуѓат
Вид збор: Глагол, свршен
1.
Целосно, сосема отуѓи, направи да му биде некој некому отуѓен.
Англиски:
alienate
Тие ги разотуѓија децата.
2.
(се разотуѓи) Се отуѓи целосно од некој или од нешто.
Англиски:
alienate
Таа се разотуѓи по заминувањето во Англија.
Изведенки
1.
разотуѓува несв.
се разотуѓуваат
се разотуѓуваат
2.
разотуѓување ср.
глаг. им.
глаг. им.