свеќа
мн. свеќи
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 1166
1.
Прачка од восок, лој, стеарин или парафин низ која е провлечен фитил и служи за осветлување.
Примери:
Восочна свеќа.
Лоена свеќа.
Стеаринска свеќа.
Пали свеќа.
Капеше восок од свеќата.
2.
Единица за мерење на силата на светината.
Примери:
Ламбичка од пет свеќи.
3.
Вертикален лет на топка, авион и сл.
Примери:
Крилото прати свеќа пред голот.
Авионот направи свеќа.
Прав како свеќа.
Изрази
(Про)даде рог за свеќа.
Си го бара со свеќа.
(прен.) Оди со свеќа.
Изведенки
свеќуле ср.
мн. свеќулиња
дем.
мн. свеќулиња
дем.