капиталист (м.)
Тоа била униформата на капиталистите и никој друг не смеел да ја носи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
ПОДЕЛБА НА СВЕТОТ МЕЃУ СОЈУЗИТЕ НА КАПИТАЛИСТИТЕ
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Проклетници е збирка за капиталисти садисти и алчни комунисти препорачлив за лажни моралисти па се до манекенки на писти
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Да се заменува прашањето за содржината на борбата и на спогодбите меѓу сојузите на капиталистите со прашањето за формата на борбата и на спогодбите (денес мирна, утре немирна, задутре пак немирна), значи да се паѓа на улогата на софист.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Само слушаш борба, партија, водач, империјализам, монархо-фашизам, капиталисти, револуција, агенти народни непријатели...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Другиот ден мајката замеси леб од брашното што го зеде со купони кога бакалницата на капиталистот што живееше до црквата се национализира за да се нахрани гладната работничка класа.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Капиталистите поседувале сѐ во светот и сите други биле нивни робови.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Работата е во тоа што тие, капиталистите - тие и малубројните адвокати и свештеници и така натаму, кои живееле на нивна сметка - биле господари на земјата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но беа обична имитација на неговиот поранешен стил и чудно безживотни и неубедливи преџвакувања на стари теми - за жителите на бедните делови од градот, за изгладнети деца, за улични борби, за капиталисти во цилиндри - изгледа дека дури и на барикадите капиталистите ги задржувале цилиндрите на главите - еден бескраен, безнадежен напор за враќање во минатото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Епохата на најновиот капитализам ни покажува дека помеѓу сојузите на капиталистите се создаваат извесни односи врз база на економската поделба на светот, а напоредно со тоа, во врска со тоа меѓу политичките сојузи, државите, се создаваат извесни односи врз база на територијалната поделба на светот, борбата за колонии, „борбата за стопанска територија“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
А во исто време имало мал број луѓе, само неколку илјади - ги нарекувале капиталисти - кои биле богати и моќни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Богаташите беа нарекувани капиталисти. Тие беа дебели, грди луѓе со злобни лица, како она на сликата на спротивната страница.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа беше законот според кој секој капиталист имал право да спие со секоја жена што работела во некоја од неговите фабрики.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Капиталистот те сотре знај со мотото „рмбај и цицај до крај“ „од сиромав земај на богат му дај“ на конто во странство девизи тој стај
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Секој капиталист се шетал опколен со толпа од лакеи кои...“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таквите монополи се најцврсти кога во едни раце ќе се приграбат сите извори на суровини, и ние видовме со каква јарост меѓународните сојузи на капиталистите ги насочуваат своите усилби кон тоа да му ја одземат на противникот секоја можност за конкуренција, да ги закупат, на пр. наоѓалиштата на железна руда или изворите на нафта итн.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Монополистичките сојузи на капиталистите – картелите, синдикатите, трустовите – го делат меѓу себе пред сѐ внатрешниот пазар, приграбувајќи го во свои раце, повеќе или помалку во целост, производството на дадената земја.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Пред Револуцијата, тие биле подмолно угнетувани од капиталистите, биле изгладнувани и камшикувани, жените биле присилувани да работат во рудниците за јаглен ( жените, всушност, сѐ уште работеа во рудниците за јаглен ) децата биле продавани во фабриките на шестгодишна возраст.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога некој обичен човек му се обраќал на некој капиталист, тој морал да се превитка, да му се поклони, и да ја симне шапката и да му се обрати со „Сер“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Неговите подвизи постепено беа поместувани назад во времето, сѐ додека не допреа до чудесните четириесетти и триесетти години, во кои капиталистите, со нивните необични цилиндрични шапки сѐ уште се возеа низ улиците на Лондон во големи блескави автомобили или во коњски запреги со стаклени врати.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
