дол (м.)
- Тука подолу кај големиот дол го сардисаа пустите турчишта, грмеше силно оружјето, се тресеше селото од силниот пукот!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Одоздола, влечејќи се по долчињата, настапуваа Германците.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
И времето во него неблагодарно да легне и мовта да се веди по неговите гробишта расфрлани и заборавени во долот.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Месечината не може да слезе во долот и во долот е секаде темничина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе го земат двајца во некое долиште и ќе го заколат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Лисицата веќе и не се обиде да ја следи со очи брборливата страчка во лисјата на првото дрво го подвитка опашот и се спушти низ долчето гладна но претпазлива во прастариот див закон на шумата - демни ги послабите, варди се од појаките.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Погледа сеир некој саат и друг и кога виде дека Бахтијар има намера да ги опколи сосема четите, им запукаа в грб на аскерите и ги распади долу долот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се загледа во полната месечина на која се оцртуваа линии на човечко лице: нејзе ѝ се причини дека тоа лице првин ѝ се насмевна со подбив и закана, потоа се смршти, се стемни, дека светлината истече низ некој дол од другата страна на темната планина чии сртови едвај се забележуваа како грб на огромна камила.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Господе, си мислам овој дол е сигурно проколнат да се одѕива само со гласови од мртви луѓе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Гората екна од грмежите на бомбите, а доловите го презедоа татнежот и секој за себе го повтори.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Потоа, ниско наведнати, се оддалечуваа неколку метри наназад и таму зад карпите, во трапот и долот - се празнеа.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во тие неколку дни Силјан го испрошетал сето поле Прилепско и извидел секое долче и ритче.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Се печкаме преку долот полн со гороцвет.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тешко беше качувањето по беспатјето на долот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тешко беше качувањето по беспатјето на долот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Но да не жалиме за височините, ќе живееме долу со истите сказни и параболи, и со онаа неумитна надеж, дека еден ден, во една ваква квечерина, пак ќе се искачиме, како пасмо пареа, модар здив од устата на долот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ти изгреваш на далеку — да ли еднаш ќе изгрееш силно, силно, дури милно над долови и над гори над полиња и над реки над мојата татковина?
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
А пролетнот ветер го разнел семето по доловите и ридиштата, по целата земја.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Месото ќе го печете в дол за да не може никој да го види огнот, сепак придушено се огласил.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Очите му грабаа од далечините, мислите му летаа над кориите и доловите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
