кум
мн. кумови
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 2517
1.
Сведок при венчавање или склучување граѓански брак.
Примери:
Кумот ни донесе голем подарок за нашата свадба.
Слично со:
сведок (м.)
2.
Во христијанството, тој што го држи детето при крштевање, што му дава име на детето; што прв го потстрижува детето.
Примери:
Кумот ми го крсти детето.
3.
Носител на организирањето обредна или традиционална народна прослава.
4.
Лице што дало придонес во разрешување некаква ситуација.
Примери:
Тој е кум на реформите.
Изрази
Каде дум, тој кум - секаде оди каде што има веселба, каде што ќе го викнат.
(посл.) Ќе ти дојде умот, ама ќе си појде кумот - ќе се опаметиш, ама доцна ќе биде.
Изведенки
кумовски прид.
кумовскиот
Пример: кумовско роднинство
кумовскиот
Пример: кумовско роднинство