рецидив
мн. рецидиви
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 17999
2.
Во правото - повторно извршување на престап од лице казнето за ист или сличен престап.
Изведенки
рецидивен прид.
рецидивниот
Пример: Рецидивниот, конзервативниот дел од старото станува сѐ помалку животворен.
рецидивниот
Пример: Рецидивниот, конзервативниот дел од старото станува сѐ помалку животворен.