синов (прид.)
Се обидувам да запишам нешто - ракописот син, да проговорам нешто - зборовите сини, да помислам нешто - и помислата сина. Сини герании, сини сонети, сино вино...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Да гледаш тело синово ко камен фрлен крај патот, гроб да му утре не знаеш, со цвеќе да го покриеш, со солзи да го полееш, да гледаш а да не можеш, да писнеш и да прозбориш на последната раздела.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
