алка
мн. алки
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 5567
1.
Белезица, обрач, обично од метал, за на раце, на нозе, на врат што се носи како накит, предмет во форма на затворен круг.
Примери:
Жените таму како украс вденуваат алка во носот.
2.
Едно парче од верига, од синџир.
Примери:
Една алка уште за тебе имам, Бог ќе даит и тебе ќе те фатам.
Слично со:
синџир (м.)
3.
Мал обрач од ковано железо на порта, на врата.
Примери:
Ме возбудуваше кога ги гледав алките на портите.
Слично со:
обрач (м.)
4.
Тоа што поврзува.
Примери:
Македонија е обединителна алка во балканскиот мозаик.
Слично со:
врска (ж.)