гуша
мн. гуши
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 2418
2.
Болест на штитната (тироидната) жлезда при што доаѓа до отекување на предниот дел од вратот.
Изрази
Се фатија за гуша - физичка пресметка или караница.
Една душа, една гуша - еден полесно се прехранува.
На мртвите за душа, на живите в гуша - се мисли на обичајот да се нуди храна за душа и спомен на мртвите.
Полн до гуша - најаден.
Заборчен до гуша - многу заборчен.
Дошло до гуша - нешто е преку секоја мера, претерано.
Стави нож нод гуша - стави некого во безизлезна ситуација.
Изведенки
гувче ср.
мн. гувчиња
дем.
мн. гувчиња
дем.