другар
мн. другари
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 357
1.
Лице поврзано со некого со блиски пријателски односи, со разбирање, доверба, дружење.
Примери:
Ти си ми најдобар другар.
Слично со:
пријател (м.)
2.
Лице блиско со некого со заедничка работа или дејност, со еднакви услови за живот, со еднаква судбина и сл.
Примери:
другар од работа
другар од студии
школски другар
другар од војската
другар од затвор
Ни се зголеми друштвото со уште еден другар.
3.
Збор за обраќање во комунистичка партија и во некои други политички организации.
4.
Општ назив за обраќање (кон името, презимето, звањето) од времето на ослободителното движење и на социјалистичкото уредување (до 1990).
Примери:
Другарот Тито
Изведенки
1.
другарка ж.
мн. другарки
мн. другарки
2.
другарски прид.
другарскиот
Пример: другарски однос
другарскиот
Пример: другарски однос
3.
другарски прил.
Пример: Другарски се спогодија.
Пример: Другарски се спогодија.