издвои
издвојат; издвој, издвојте; издвоив, издвоија; издвоил; (ќе) издвоев, (ќе) издвоеја; (ќе) издвоел; издвоен
Вид збор: Глагол, свршен
Ранг: 4768
1.
Двои нешто настрана, одделно од другите, од целината.
Примери:
Полицаецот издвои двајца од патниците.
2.
Разграничи, оддели по класи, групи.
Примери:
Авторот издвоил две основни групи елементи.
3.
(се издвои) Се дели, се двои од целината.
Примери:
Тој се издвои од групата уште кога бевме кај пазарот.
Слично со:
раздели (св.)
Изведенки
1.
издвојува несв.
(се) издвојуваат
(се) издвојуваат
2.
издвојување ср.
глаг. им.
глаг. им.