испосник
мн. испосници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 28357
1.
Монах што живее на осамено место без допир со надворешниот свет, по строго определен ред.
Примери:
Испосникот беше слаб и блед.
2.
Тој што живее по строги правила, со големи самооткажувања.
Примери:
Тој е како испосник.
Слично со:
аскет (м.)
Изведенки
1.
испосница ж.
мн. испосници
мн. испосници
2.
испоснички прид.
испосничкиот
Пример: Испоснички живот.
испосничкиот
Пример: Испоснички живот.
3.
испоснички прил.
Пример: Испоснички живее.
Пример: Испоснички живее.
4.
испосничка ж.
мн. испоснички
мн. испоснички