киселина
мн. киселини
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 6425
1.
Соединение на водород cо неметал или атомска група што сината лакмусова хартија ја бои во црвено, повеќето киселини имаат кисел вкус; електролит кој при разложување во воден раствор како позитивен јон дава само водороден јон.
Примери:
Азотна киселина.
Борна киселина.
Винска киселина.
Солна киселина.
Спротивно од:
база (ж.)
2.
Тоа што има кисел вкус или мирис.
Примери:
Во устата чувствуваше млака киселина од јаболката што ги јадеше секој ден.
Во воздухот се чувствуваше некоја задушлива мемла и киселина.
3.
Воден раствор на оцетна киселина.
Примери:
Јадеше печени пиперки со киселина.
Стави малку киселина во салатата.
Слично со:
оцет (м.)
Изрази
Киселини во стомакот - зголемување на солната киселина во стомакот.
Изведенки
киселинка ж.
мн. киселинки
дем.
мн. киселинки
дем.