ортак
мн. ортаци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 8334
1.
Другар во некакава работа, деловен соработник.
Примери:
Тие некогаш биле ортаци, воделе дуќан заедно.
Слично со:
партнер (м.)
2.
Соучесник во недозволена, незаконска работа.
Примери:
Тој му беше ортак во коцкањето.
Слично со:
соучесник (м.)
Изрази
(посл.) Ако ми е брат, не ми е ортак - ако сме браќа, секој си работи за себе.
Изведенки
ортачка ж.
мн. ортачки
мн. ортачки