отуѓен
Види и:
отуѓи (св.)
отуѓениот
Вид збор: Придавка
Ранг: 9020
1.
Што на некој начин преминал во сопственост на друг; пренесен на друг.
Примери:
Имотот е отуѓен.
Слично со:
украден (прид.)
2.
Што го прекинал блискиот одноc со некого или нешто.
Англиски:
alienated
Албански:
i braktisur
отуѓен свет
отуѓена душа
Изведенки
отуѓеност ж.