правоверец
мн. правоверци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 52840
1.
Тој што се придружува строго кон догмите на некоја вера, религија.
Примери:
Уште од мал беше вистински правоверец.
2.
Тој што припаѓа на вера за која смета дека е права, вистинска.
Примери:
Сите правоверници беа во црквата и се молеа.
Спротивно од:
кривоверец (м.)
Изведенки
1.
правоверник м.
мн. правоверници
мн. правоверници
2.
правоверка ж.
мн. правоверки
мн. правоверки
3.
правоверница ж.
мн. правоверници
мн. правоверници